Anne babama kendimi nasıl anlatabilirim?

Hocam ben artık yoruldum bu evlatlarını kendi malı gibi gören anne babadan. Üniversite ve çalışma hayatım oldu. Ben artık mümin bir kadının evinde kalması gerektiğini biliyorum. Çalışmıyorum ve çalışmak da istemiyorum. Belediye kapsamında kurslar var. Oraya Kur’an dersi almaya gidiyorum ama sohbete gitmeye ya da başka şeylere izin vermiyorlar. Sohbete katılabilmek için kursum var dersem bu sefer günah olacak ama boş vakit de geçirmek istemiyorum. Yirmi altı yaşındayım, çalıştığım zamanlar vardiyalı çalıştım kısa bir süre de olsa hiçbir şey demediler akşam sabah fark etmiyordu onlar için. Gözyaşlarımla yazıyorum size, fikirlerim yok sayılıyor. Hâlbuki siz kız çocuğunun İslam’daki yerini ve önemini anlatırken babam Diyanet görevlisi ve hiçbir şeyden haberi yok. Tesettürümü bile istemeyen bir annem var, memurluğu her şeyden önce görüyor. Hocam anlamıyorum bir anne baba evladının hayırlı ve iyi olmasını memurlukla nasıl ölçer? Öyle yalnızım ki Allah’tan başka kimsem yok. Günlük Kur’an okumaya gayret ediyorum. O beni öyle rahatlatıyor ki ama ne yapmam gerekir bu noktada bilemiyorum. Bir de biz üç kız kardeşiz, bir konu hakkında üçümüzün de fikri aynı olsa da ikimizinkini kabul etmiyor ama ablam anneme söyleyince onu kabul ediyor. Nasıl anlatabilirim kendimi, beni anlamalarını nasıl sağlayabilirim?