Annemi aldatan babamla görüşmek istemiyorum, ne yapmalıyım?

Hocam ben otuz yaşında evli bir hanımım. Elli yaşlarında anne ve babam var. Babamın annemi senelerdir aldattığını öğrendik, üstelik bir kişiyle de değil ve zinaya varan bir aldatma bu. Bütün belgeleri gören de benim. Ben babamla konuştum yanlışlını söyledim ve ne yaptım ne ettimse vazgeçmedi. Annem bir Karadeniz kadını, konuşurken yıkar döker diye davayı biraz ben sahiplendim. Keşke yapmasaydım ama olan oldu. Annem çok yalnız bir kadındı ve tek destekçisi benim (evin büyük çocuğu benim). Şimdi annemle babam boşanma aşamasındalar. Konuştuklarım ve gördüklerim aklımdan silinmiyor hiç. Üzerinden aylar geçti ama babam hakkında hiç olumlu düşünemiyorum. Eskiden anne babama dua ederken uzun uzun duamda yer alırlardı, annem hâlâ duamda ama babama neredeyse lanet okuyorum. Aileyi dağıttı kendi zevki uğruna, yarın bir gün elden ayaktan düştüğünde oldu ki muhtaç oldu hiç yardım etmesem bunun bir cezası var mı? Boşanmalarından sonra görüşmeyi hiç istemiyorum. Hakkında haberdar olmak istemiyorum. Ne konuşmak istiyorum, ne hakkında iyi düşünebiliyorum, ne dua edebiliyorum. Bütün bağlarımızı kopardı. Sırf damadı ve torunu hürmetine telefonla konuşuyoruz ama yüzüne tükürsem layık gibi hissediyorum artık. Böyle düşünmem doğru mu? Nasıl hissedeceğimi de bilemiyorum. Psikolojik destek alacağım ama İslami açıdan nasıl bir yol izlemeliyim, desteğiniz benim için çok kıymetli. Var olun.