Babanın kızını çalışmaya zorlaması, evlilik ve mahremsiz yolculuk hk.

Hocam ben yirmi üç yaşında bir hanım kızınızım. Matematik öğretmenliği okuyup bitirmiş, ailesi kızları namına memuriyet dairesinde bir hayat hayal eden lakin bense dinini öğrendikçe bu hayalden uzaklaşan ve istemeyen kızlarıyım elhamdülillah. Şimdilerde devlet memuru atamalarını tasarrufa dâhil ettikleri halde bile babam öğretmen atamasında bir kişi dahi alacak olsalar o da ben olacakmışım gibi çalışmamı istiyor. Ben istemiyorum. Yapımda biraz itaate meyilli olmak var biraz da cesaretimde eksiklik sanırım. Ondan dolayı fazlaca bir şey diyemiyorum büyüklerime. Dile getirdiğimde de tepki göstermişlerdi. Ben de kendi çapımda arada bir dile getirişlerim hariç fazla açıklama yapmama kararı aldım.
Zihnimde bazı mevzular kargaşa halinde ve size danışmak istiyorum biiznillah:
a) Anne ve babam memurluğa o kadar çok baş koymuşlar ki kendilerinin dahi bunu böylesine fark ettiklerini zannetmiyorum. Aslında maddi açıdan bir zorluk çekmiyoruz elhamdülillah ama benim arkamdan epey çaba sarf etmişler. Bir yandan evlilik fikri bir yandan onlara karşı maddî açıdan mesuliyetliymişim hissiyatı var. Bir kız evladı bunu böylesine düşünmeli midir hocam? Fabrika veya atölye tarzı çalışma yerleri var. Lakin kimisi kadın erkek karışık kimisi tesettürü ihlal etme riski taşıyan önlük giyme mecburiyeti var. Mesuliyetli hissetsem dahi çalışmayı istemiyorum. Evde olmayı daha çok istiyorum. Şimdi ben ne yapayım, Allah’ın rızası nerede ve hangisinde?
b) Çevremdeki dinine düşkün arkadaşlarımın pek çoğu oy kullanmayı reddeden kardeşler. Bu kardeşlerden birine evlilik görüşmesi niyetimin olduğunu söyledim ama o dedi ki “buradaki abiler (biraz daha doğu tarafındalar) oy kullanan kimseyi istemezler” dedi. Bense arkadaşıma biraz kırıldım ve bu husustaki incelikleri (en azından bunun bir içtihat olduğunu) bilmediklerini düşündüm. Sizin bu meseledeki açıklamalarınızı dinledim. Bir de Allah ona rahmetler eylesin Kadir Mısıroğlu da fikirlerimin şekillenmesine vesile olanlardan biridir. Oy kullanma hakkında kullanılmasına ilişkin beyanı var. Bu beyanda kalbim mutmain gibi. Lakin arkadaşlarım ise aksini söyleyince (partilerin tağut oluşu vs.) ve ayrıca evlilik görüşmesi ile alakalı olduğundan size danışmak istedim. Bana ne nasihat edersiniz? Ben evleneyim diye bu görüşten vaz mı geçeyim yoksa oy kullanmalı görüşünde kalıp başka taliplerimi mi bekleyeyim? Bilmiyorum tevekkülümün eksikliğinden midir başka bir şeyden midir ama bahsettiğim o doğu tarafındaki kardeşler din hususunda gerçekten güzel işler yapıyorlar. Acaba din hakkında bazı hususlarda yanılıyorlar mı? Buna misal vereyim, dinine düşkün bir hocaya karşı bir söylenti veya başka bir şey duyunca onu adeta dinden çıkmışçasına itham etme riski taşıyorlar. Benim de ilmim yetersiz ama “ben Müslümanım” diyen birisine bir mevzudaki söyleminden dolayı kolay bir şekilde onun dinden çıkmış olabileceğini söylemeye çalışmak veya bu fikirde olmak bu denli kolay olmamalı düşüncesindeyim. Çok tereddütteyim. Eğer doğu tarafından biriyle evlenirsem din hakkında bazı incelikleri göz ardı edebilir telaşı var. Diğer türlü de çevremde dine ehemmiyet gösteren başkaları yok. Hocam bana kızmayın lütfen Müslümanları batı tarafı doğu tarafı diye ayırt ettin sen kızım diye. Gayem bu değil, gerçekten ne yapmam lazım olduğunu bilemedim. Allah’ın rızası nerede? Ne yapmalıyım?
c) Hocam benim kız kardeşim memurluk yapıyor. Ve atandığı yer doksan km'den fazla bir yer. O orada tek kalıyor, yanına yoldaş olarak gitmeli miyim? Mahremsiz olma meselesi dolayısıyla tek başına da kalıyor olmasına rağmen gitmemeli miyim? Dinimiz buna ne der?