Çocuklarımızı küfürden nasıl uzak tutabiliriz?
Hocam benim 13 yaşında kızım hafızlık proje okulunda son sınıfta. Hafızlığı tamamlayamadı ama son on cüzün hafızı oldu. Beni üzen ise bu okulda pırıl pırıl 14 kızımız konuşurken bakıyorum küfürlü konuşuyorlar, namaza karşı çok soğuklar. Bu kızlarımız için ne yapabilirim, kafam allak bullak. Bana bunun için bir yol bir öneriniz olursa çok sevinirim çaresiz kalmış gibi hissediyorum. Sanki kızlarımız elimizden kayacak sanıyorum bu çağın keşmekeşinde.
Her batan güneşle biten bir gün bizi ahirete bir adım daha yaklaştıran gündür. Hiçbir şekilde bugün dünden daha iyi olamayacaktır. Allah Teâlâ bizi, bu günlerin mü'mini olarak yaratmayı dilemiş ve yaratmıştır. Bizim imtihanımız bugünlerin imtihanıdır. Bugünler de bu gördüğünüz gibidir; iman zayıflamış, başta Kur'an’ımız olmak üzere ibadetlere alaka bu hâle gelmiştir. Gerçekçi olmak zorundayız. Bu gerçekçilik şu anlamdadır:
Kendimizi bir önceki neslin şartlarına göre sınırlayamayız. Biz bu fitne zamanını yaşıyoruz. Onların imtihanı yedi düvelin saldırısına karşı durmaktı. Bizim imtihanımız ise hayatı nefes alınan her noktasından kuşatan fitnelere karşı durmak olacaktır. Başta imanımız ve ailemiz olmak üzere her alanda kuşatılmış bulunuyoruz. Eğitim kurumlarımız, medreselerimiz ne yazık ki umut saçabilecek durumda değildir. Bir “akademik başarı” peşinden koşulan yegâne hedef olarak önümüze konmuştur. Tek başına akademik başarı ne getirir ne götürür, onu bile düşünecek vaktimiz ne yazık ki yoktur.
Çaremiz ya da yapabileceğimiz şu olabilir:
• Evimizi, ev bireylerimizi adeta dünya sakinlerinin tamamı kabul edip mücadele edeceğiz.
• En temel eğitim noktalarından başlayarak çocuklarımıza eğitim vereceğiz. Mesela hafızlık en temel eğitim noktası değildir. İçi doldurulmuş bir iman eğitimi daha önceliklidir.
• Çevremizde iyi örnekler bulunursa ona şükredeceğiz ama iyi örnek bulacağız diye kendi çalışmalarımızı ihmal edemeyiz. Aile olarak tek kaldığımızı hissederek yapacağımız çalışma daha bereketli olacaktır.
• Asla umudumuzu yitiremeyiz. Umutsuzlarla yol alamayız. Bizim dinimiz bize, dünyanın son on dakikasında kalsak bile elimizdeki fidanı dikmeyi emrediyor. Kaldı ki elhamdülillah, ahirete yaklaşmış olsak bile son gün henüz değildir. İş yapılabilecek epeyi bir zaman vardır.
• İhlas ve himmetle yaptığımız işlerin sonucunu biz görmesek de melekler görüp bizim defterlerimize kaydederler. O da bizim için yeter biiznillah. Sabredin, yılmayın ve yorulmayın. Allah yardımcımız olsun.