Geçmişime tövbe etmeme rağmen huzur bulamıyorum, ne yapmalıyım?

Hocam ben yirmi iki yaşında genç bir kızım. On üç yaşında Kur’an’a başladım, o yaştan itibaren ara ara şimdilerde ise düzenli bir şekilde namaz kılıyorum. Ama benim çok büyük hatalarım oldu. Belki de Allah’ın affetmeyeceği bir kulum. Küçüklükten bu yana ailevi sıkıntılarım oldu hep ve şu anda da var. Baba sevgisi görmedim hiç. Sevgisini geçtim, arkamda da hiç hissetmedim. Sürekli hakaret ve küfür etti. Bu durum beni hep dışarıdaki sevgiye itti. Bu yüzden yanlış ilişkilerim oldu. Bu bir bahane değil belki. Bundan yaklaşık dört sene önce erkek arkadaşımla bir karı koca arasında yaşanabilecek her şey oldu ilişki haricinde. Sırf bu yüzden bir sene namaz kılmayı, Kur’an okumayı bıraktım. Allah'a dönmeye yüzüm tutmadı. Tövbe ettim ve ağladım günlerce. Hiçbir zaman aklımdan çıkmadı. Sonraları tekrar başladım namaza da Kur’an’a da. Bundan yaklaşık sekiz ay önce eski bir arkadaşım bana izdivaç teklifinde bulundu. Bu arada bu durumdan kimseye bahsetmedim. Ben de onun teklifini kabul ettim. Çünkü evlenmek istiyorum daha fazla günaha düşmeden. Medrese öğrencisi olmasına rağmen niyeti farklıymış. Allah biliyor ya ben öyle bir niyetle yaklaşmadım ona ama yine hataya düştüm. Onunla o kadar ileri bir şey olmadı. Sadece öptü beni. İki defa tekrar etti bu durum. Allah şahidim daha fazla hata yapmamak için uzak durdum ondan ve engelledim her yerden. Ben bir bataklığa düştüm derdimi kimseye anlatamıyorum. Kaza namazlarına başladım, Kur’an’ımı da okuyorum hergün. Bu durum hiçbir zaman aklımdan çıkmıyor. Daha fazla hataya düşmemek için dua ediyorum evlenebileyim diye. Tövbe ediyorum ama sanki hiçbir duam kabul olmuyor. Evlilik niyetiyle kimse yaklaşmıyor bile. Kısmetim kapalı. Allah beni huzuruna layık görmüyor belki de bilmiyorum. Allah rızası için bana bir akıl verin. Dua edin. Benim sizin tavsiyenize ve duanıza ihtiyacım var. Allah'a emanet olun.