Hocam, çocuğuma güzel bir terbiye veremedim...
Hocam, çocuğuma güzel bir terbiye veremedim. Ağzından bir kere küfür duymadığım çocuğum bir yıldır bana kan ağlatıyor hocam.
Çocuğuma çok güveniyordum, güzel terbiye verdik sanıyordum. Kurslara yolladık, hafızlıkta yatılı kaldı ama çocuğunun kalbini bilemiyorsun hocam. Çocuğum kötü şeyler yaptı hocam. Evde bir yıldır huzur yok, babası bıraksam öldürecek. Ben anneyim hocam, hem çok kızıyorum oğluma hem babası kızınca bu konudan dolayı içim parçalanıyor. Sanki bir çıkmazdayım, nasıl bitecek bu ömür hocam? Her şey güzeldi hocam, oldu benim çocuğum demiştim, güvenmiştim. Bu acı beni bitirecek hocam. Eşimle çok konuştum, sizin videolarınızı dinlettim, insan hata yapar, evde huzur kalmadı dedim. Bana söz verdi, bir daha yapmayacak dedim hocam, zor da olsa kızmıyorduk oğluma, biz konuşmaya başlayınca oğlum yine yaptı hocam aynı hatayı.
Ne yapayım hocam? Yine başa sardık. Babası sürekli kızıyor, ben ne yapacağımı bilemedim hocam. Oğlum 12 yaşında hocam. Korkuyorum yoldan çıkacak diye...
Selamün aleyküm hocam, bana dua edin canım hocam, analık çok zormuş.
Allah yardımcınız olsun.
Bir kere her şey bitti, helak oldu gibi bakmanız sizin yanlışınızdır. Neden kıyamet koptu gibi bakıyorsunuz? Neden babası sabır yerine vurmayı tercih ediyor? Neden imtihanı bu şekilde bile bile kaybediyorsunuz?
Böyle bakmayın çocuğa. Şöyle düşünün:
Bu çocuk -maazallah- mesela kanser olsaydı onu sokağa mı atacaktınız? Elbette hayır. Bilakis normalden daha fazla ilgilenecektiniz. Değil mi? Şimdi de öyle yapın. Normalden daha fazla şefkat gösterin. O tür çocuklar dayakla ve tehditle düzelmez; daha kötü olur. Sevginin ve şefkatin gücü dayaktan daha büyüktür. Bugün olmazsa beş sene sonra olur ama er veya geç çocuğunuz düzelir. Siz babası ve annesi olarak o zaman çok üzülürsünüz. Eğitebildik-eğitemedik diye karıştırıp durmayın geçmişi. Şimdi ne yapıyorsunuz, ne yapmalısınız ona bakın. Nerede sizin sabrınız? Hep namaz kılarak mı sevap kazanacaktınız? Sabırla sevap kazanmak yok mu? Peygamberler de böyle çocuklar gördüler, ne yaptılar? Evden mi kovdular çocuklarını?
Allah size çok güzel bir sevap kaynağı vermiş, siz o çocuğa sabrederek sevap kazanacaksınız. Elbette kolay değil. On iki yaşında bir çocuğu şeytana teslim etme anlamına gelecek yanlışlar yapmayın. Çok pişman olursunuz bir zaman sonra.
Bir psikologla görüşün ve nasıl hareket edeceğiniz konusunda destek alın. Sonra da bu imtihanı vurup kırmadan kazanmak için ne gerekiyorsa onu yapın.
Ve sakın bu konuyu eşinizle aranızda tartışma meselesi yapmayasınız. şeytana ummadığı kadar destek vermiş olursunuz. O da sizi kemirir ve yuvanızı bitirir. Haberiniz olsun.
Sizin için dua ederim. Rabbim size sabır indirsin, yavrunuzu da muhafaza buyursun. Âmin.
Selamünaleyküm.
Nureddin YILDIZ
fb.com/nureddinyildiz
twitter.com/nurettinyildiz
instagram.com/nureddinyildiz