Ruhsal problemlerimi nişanlıma yansıttığım için pişmanım, ne yapmalıyım?

Hocam ben genç bir hanımım ve nişanlıyım. Küçüklüğümden beri sinir krizleri ve ruhsal problemlerle iç içeyim. Manevi yönüme çok önem verip kuvvetlendirmeye çalışıyorum ancak ciddi anlamda sanki bir melek ve bir şeytan ile yaşıyorum her an. Nişanlım çok asil ve kibar bir beyefendi, dini bütün, saygılı ve şefkatli bir insan. Her şey iyi gidiyor ancak bazı günler bir şeytana dönüşmüş gibi hissediyorum kendimi, yalanlar söyleyip onu kandırıyorum ve kendime zarar vermekle korkutuyorum. Öyle çok utanıyorum ki bunu yaptığım için. Gün sonunda pişman olup sürekli ağlıyorum. Kendisine her şeyin bir yalan olduğunu aslında hiç kimse olmadığını ve benim yaptığımı söyledim ancak öyle güvenmiş ki bana asla inanmadı ve bana sen çok iyisin bu yüzden kendini suçluyorsun diyor. Hocam tövbe ettim çok uzun süredir asla yalan söylemiyorum aylar oldu ancak bunun acısını atamıyorum içimden. Kendimi iğrenç bir mahluk olarak görüyorum. Kendisi bana sen yapsan bile hiç önemli değil sadece bir daha yapmazsan ikimiz de sağlıklı günlerimize kavuşabiliriz ve hakkım helal olsun, demek ki şefkate ihtiyacın var dedi. Ahirette bunun gün yüzüne çıkması beni çok korkutuyor. Pişmanlıktan dolayı ilerleyemiyorum. Nişanlıma sürekli ben olmadığımı söylemem ve ikna etmem mi gerekiyor yoksa hakkım öyle olsa bile helal dediği için daha fazla üstelememeli miyim?