Allah’a karşı hatalarım için tövbe ettim, ediyorum ama kul haklarında zorlanıyorum. Hırsızlık yaptığım bir mağaza var fakat yakalanmadım.
Allah’a karşı hatalarım için tövbe ettim, ediyorum ama kul haklarında zorlanıyorum. Hırsızlık yaptığım bir mağaza var fakat yakalanmadım.
Eskiden yapmış olduğum günahlarımı arkadaşlarıma söylemiştim, böyle olduğunda Allah bu günahları ahirette affetmiyormuş, doğru mu?
Dört yıl öncesine kadar hayatım tamamen viraneydi, yani öyleymiş. Çok günahlar işledim.
Günah görünce çok sinirlenme sorunum var; saçı açık kuzenlerime tepki koyuyorum, hızlı namaz kılan teyzeme ‘utan!’ diyorum
Ben 13-14 yıl önce çok utanacağım, pişmanlığını bir ömür boyu taşıyacağım günahlara girdim.
Tövbe ettim ama zamanında konuşmuşluğum, vakit geçirmişliğim olduğu için bir hak söz konusu mudur?
Ailem tarafından ‘modern’ bir şekilde, kolejlerde yetiştirilip, İslam ile gerçek anlamda üniversite yıllarımda yurt dışında tanışmış bir insanım.
Çoğu genç gibi ben de 14-16 yaş dönemimde büyük bazı günahlar işledim. Hatamı anladım ve yaşadığım hayatın bu olmaması gerektiğini düşünerek bıraktım.
Bir insanın içinde masumiyet olmadan doğmuş olması mümkün müdür?
Hocam, ben, Allah’ın beni gördüğünü bildiğim halde, o an bunu hissettiğim halde günah işledim ve daha sonra kalbim öldü.
Anne babama bir yalan söyledim, çok pişmanım ve tövbe ettim. Ancak vicdanım rahat değil.
İşlediğim günahlar, suçlar beni ümitsiz bırakıyor. Her ne kadar kendimi toparlayıp düzgün biri olmak istesem de aklıma bunlar geliyor.
Tevbemizin kabul edilmesi için bazı bedeller mi ödemeliyiz? Bizim tevbelerimiz yapmacık tevbeler mi?
Ben internet ve benzerinin bozduğu bir genç olarak ihlaslı bir tövbe ile bir başlangıç yapsam sonuç vermez mi?
Günümüzde tazir cezasını gerektirecek bir suç işleyen kimse tövbe