Baba hakkını gözetmek konusunda kardeşlerime nasıl yol gösterebilirim?
Hocam benim hasta bir babam var. Çok güçlü olan babam, bir yılda hastalık nedeniyle çöktü ve şimdi yatağa bağlı. KOAH hastalığından ötürü bir deri bir kemik kaldı. Boğazı delindi ve solunum makinelerine bağlı olarak nefes alabiliyor. Bu dünyanın en büyük nimetinin nefes almak olduğunu, babamın hastalığından sonra anladık. Şimdi babamın aldığı her bir nefes, ona ölüm gibi acı çektiriyor.
Biz 5 kız ve 4 erkek kardeşiz. Babam yatalak ve yaklaşık altı aydır sürekli yoğun bakıma kaldırılıyor ya da evde yoğun bakım hastası olarak ailem tarafından bakılıyor. Ben evliyim ve onlardan uzakta yaşıyorum. Babamın bütün bakımını, evlenmemiş kız kardeşim üstlenmiş durumda. Bakımı çok hassas ve zor ancak abilerim babama yeterince ilgi göstermiyor. Söylediğimizde işlerinin yoğun olduğunu, çoluk çocuk derken zamanlarının olmadığını söylüyorlar. Aynı mahallede olmalarına rağmen haftalar geçiyor babamı ziyarete gitmiyorlar.
Babamın hem hastalığı sebebiyle dört duvar arasında kalması hem de konuşamaması onu çok üzüyor. Sadece duyabiliyor ama konuşamıyor. Kendi haline, hastalığıyla baş başa bırakılması beni derinden yaralıyor. Bu muydu baba hakkı?
Abilerime ve tüm evlatlara nasihat etmenizi rica ediyorum. Baba demek, cennetin orta kapısı demek. O kapıyı isteyen korusun, istemeyen bırakıp gitsin.
Baba ve anne Allah'ın rızasının önünde durur, onların rızasıyla Allah'ın rızası kazanılır. İnsan eğer Allah'ın rızasını kazanmayı umuyor ve gerçekten istiyorsa çaresi yoktur, anne babasının hizmetinde olacaktır. Müslümanlık böyle bir dindir. Bir insan bu gerçeğe rağmen babasını ihmal edebiliyorsa ona kimin sözü tesir edebilir ki? Bir nasip meselesidir bu; herkese cennet nasip olmadığı gibi anne babaya hizmet etmek de nasip olmayabilir. Erkenden ve vakit geçmeden uyanmaları nasip olsun diye dua ederim.