Çocuklarımla ilgilenmekten kendime vakit ayıramıyorum
Hocam Rabbim bana iki evlat bahşetti. Tüm gün koşturuyorum, geceleri bilmem kaç kere uyanıyorum ama yetişemiyorum. Yavrular tamam olsun diye eksik kalıyorum. Dili dualı, gönlü ferah bir ana olmak istiyorum ama bazen sabredemiyorum. Eşimin talebeleri ile yoğun bir programı var. Destek olamıyor. Kendimi çok yetersiz hissediyorum. Ev işleri ve çocuklarla uğraşırken zikir çekmek dışında bir şey yapamıyorum. Kızım 4 yaşında, oğlum 33 günlük. Daha fazla erimemek için bana ne önerirsiniz?
Annelik böyle bir iştir. Cennetle müjdelenmiş olmak koltuklarda dinlenirken elde edilemiyor, tipik bir cennet yokuşu tırmanıyorsun, ne mutlu sana, ne mutlu! Sakın yılma. İstirahatini yapacağın yere daha çok yolun var. Sen toprağın altına iken inşallah o seni yoran çocuklarının salih amelleri ile cennet bahçesi gibi bir kabirde kalacaksın. Kolay değil, boşuna değil. Aman yılma, aman başkaları ile kendini kıyaslama, aman erkeklerle ölçmeye kalkma durumunu. Kırk çocuk doğurup büyütmeye hazır hisset kendini ki bunlar yormasın bedenini.
• Yapabildiğini yap,
• Gerisini de seni anne olarak seçen Rabbine bırak. Tamam mı?