Geçmişteki küfre düşüren sözler için sürekli tecdid-i iman gerekir mi?
Hocam geçmişte bilerek ya da bilmeyerek söylediğim küfür içerikli sözler ve ameller için pişman olup tövbe ettim ve kelime-i şehadet getirerek imanımı yeniledim. Ancak zaman zaman geçmişteki bazı sözlerim veya davranışlarım tekrar aklıma geliyor. Her seferinde yeniden kelime-i şehadet getirip tecdid-i iman etme ihtiyacı hissediyorum.
Bu durum artık vesveseye dönüştü. İkide bir bu şekilde imanımı yenilemek beni hem yoruyor hem de huzursuz ediyor. Bu konuda nasıl bir yol izlemeliyim? Gerçekten her hatırlayışımda imanımı tekrar yenilemem gerekir mi?
Geçmişte bilmeden ya da gafletle küfre düşürücü bir söz ya da amel işlenmiş olabilir. Ama sen pişman olmuş, tevbe etmiş ve kelime-i şehadet getirmişsin. Bu bir kere samimiyetle yapıldıysa yeterlidir.
“Günahtan tevbe eden, o günahı hiç işlememiş gibidir.”
(İbn Mâce, Zühd 30)
Öyleyse sürekli tecdîd-i iman, sürekli şehadet getirme şart değildir. Bu noktadan sonra şeytanın seni vesveseye sokmasına müsaade etme.
Aklına gelen “acaba küfre düştüm mü” düşünceleri vesvesedir.
Efendimiz aleyhisselam buyurur ki: “Şeytan sizden birine gelir ve ‘Şunu kim yarattı? Şunu kim yarattı?’ der. Nihayet ‘Rabbini kim yarattı?’ noktasına kadar gelir. İşte böyle bir vesvese geldiğinde kişi hemen ‘Allah’a sığındım’ desin ve orada dursun.”
(Buhârî, Bed’ül-Halk 11)
Aynı şekilde, geçmişe dair "Şunu demiş miydim, imanım bozuldu mu?" diye sürekli düşünmek, imanla değil vesveseyle ilgilidir. Bir defa samimi bir şekilde tecdîd-i iman yaptın mı? Evet. O halde yeterlidir. Bundan sonra her vesvesede “iman ettim, Rabbime sığındım” de, bırak. Şüphe geldiğinde “tamam, imanımı bozmadım, Rabbim beni biliyor” diyerek gönlünü rahatlat. Şüpheyi büyütme, karıştırma, analiz etme. Çünkü vesvese düşünmeyle değil, görmezden gelerek yenilir.