Hekimler neden eczacılardan daha önemli görülüyor?

Hocam bu metni yazmadan önce istişare yaptım ve içimdeki düşüncelerimi gizlememe kararı verdim.

Yayınlanmış olan sohbetlerinizin neredeyse hepsini dinlemişimdir lakin tıp konulu sohbetlerinizde bir burukluk hissettim.

Bana göre hekimleri çok öne sürüyorsunuz. Bir sıralama yaparken diğer sağlık ilimlerini tababet ilminin altına koyuyorsunuz. Bunu kasten yapmadığınızı biliyorum lakin benim gözümde bu bir adaletsizlik gibi duruyor.

Mesleki hayatımda Müslümanlara haram madde içeren ilaçlarda bir alternatif sunabilmek daha fazla benim görevim olduğunu düşünüyorum. Tanıdığım hekimler çoğu zaman ne hastaya doğru düzgün kulak veriyorlar ne de bu konuda ilmi birikime sahip oluyorlar. İlmi birikim sadece reçeteye ilaç yazmak ile bitmiyor. Mesela sağlık sigortaları bir ilacın kapsül olarak mı veya hap olarak mı verileceğini karar verirler, hekimler değil (Almanya'da). Eczacılar ise insanların şahsi durumlarını ve tavırlarını değerlendirerek bu değişimi yapabilirler. Hekimlerin bu konuda uygulayabilecekleri alan daha dar tutulmuştur. Şunu da belirtmek isterim ki, hekimlerin yazdıkları ilaçların icadı ve sentezi eczacıların alanıdır. Fakat niye hekimlere bir ders halkası sunup da, eczacılara sadece bir saatlik konferans veriyorsunuz? Bir ilacın icadı onu reçeteye yazmaktan daha mı değersiz oluyor? Tıbba Müslümanca bakmak sadece tıp alanını öne çıkararak, hekimlerin kendilerini ilah zannetmesine zemin hazırlamaz mı? İmam Şafii tıp ilmini çok değerli görürdü. İmam Şafii'nin zamanında hekimlik eczacılık ayrımı yapmak mümkün müydü? İlaç sentezi diye bir ilim dalını Allah bu zamanın ilmi olarak insanlığa lütfetti.

Eczacıların etki alanı yeri gelince hekimlerinkinden daha önemli hocam. Ev ile muayenehane arasındaki kilit ve denge nokta eczanedir. İnsanlara daha fazla kulak veren ve sıkıntılarına daha fazla katlanabilen ve insanlarla ilişki kurma uzmanlığı eczacılara has bir durumdur. Bu ilmin derinlemesine gerçek manada sadece eczacılar kitle olarak vakıftırlar. Eczacılıkta ticaretin daha fazla öne çıktığını adaletsiz bir muamele olarak algıladığımı beyan etmek istiyorum. Eczacıların tıp ilminin altında bir ilim olduğu söz konusu olamaz. Ne ilmî açıdan ne de pratik açıdan. Zaten insanlar istişareye değer vermez oldular. Hekimlerden menfaatleri açısından daha muhtaç oldukları için, hekimlere vakıf olmadıkları ilmi birikimleri atfediyorlar. Bu duruma tıbba dayalı sohbetlerinizin taksimini yaparken, hekimlerde eleştirdiğiniz tavırları anlatıp lakin öbür yandan derslerinizde onları öne sürmenizde hastaya bir fayda sağlamayabilir. Hekimleri “sadece ben bilirim” safsatasından kurtarmanız gerekiyor. Sağlık sistemin büyük sorunlarından biri budur. Olan hastaya oluyor. Ama ben şahidim ki eczacının himmeti ve çabasını çoğu kişiler görmüyorlar bile. Çoğu zaman sessiz kahramanlık yapan onlardır. Hekimlerin açık kahramanlık yapma iddiasını destekleyerek, nefislerini kışkırtarak, bunu sohbet taksimini belirlerken bile destekleyemezsiniz!