Video Fetva

Kocanın harcama zorunluluğu

10683
23.04.2012

Kocanın harcama zorunluluğu

Şeriatımızda evlilikle beraber oluşan ev ortamının giderleri tamamen erkeğe aittir. Ev, evin ekonomisi, evin işleyiş tarzı gibi konularda erkek mesuldür. Bu yüzden de erkek bir puan önde tutulmuştur. Bu sorumluluk, yani erkeğin ekonomiden de, işleyişten de sorumlu olması mesulün o olduğu gibi, harcama yetkisinin de onda olması şeklinde anlaşılabilir, bu doğrudur. Ancak erkeğin harcamadan sorumlu, yönetmeden sorumlu olması, bir Müslüman erkeğin evde cimrilik yapmasına gerekçe olmaz. Çünkü Allah, erkeğe yetki verdiği gibi zorunlu olarak harcaması emrettiği alanları da göstermiştir. Bu harcama alanları elbette öncelikle gıdadır. Yani evde kadının da, çocukların da gıda masraflarını karşılayacaktır. Giyim masrafları da erkeğin sorumluluğu altındadır. Evin kirası vb. giderleri de erkeğin sorumluluğu altındadır. Kadın, kendi rızasıyla helal bir tarzda çalışarak veya ailesinden getirdiği maldan harcayarak eve katkı sağlayacak olursa bu kadın namına bir sadaka olur, güzellik olur. Ama sorumluluk erkektedir. Erkek, kadının ihtiyaçlarını karşılayacaktır. Bu ihtiyaçlara kadının, kadınlığına dair işlerini görmek için yapacağı harcamalar da dâhildir. Örnek olarak, parfüm masrafını erkek karşılamak zorundadır. Aynı şekilde, kadının bakımını gerektiren zorunlu işler de erkeğin masrafını ödemesi gereken işlerdendir. Bu hususta erkek, herhangi bir cimrilik ve kısıtlama yapması halinde Allah katında da mesul olacağı gibi, şeriatın tatbik edildiği yetkili bir mahkemeye kadının müracaat edip hakkını almasını da gerektirebilir. Peki, erkek bu harcamalarda ölçüyü nasıl koyacak? Şüphesiz, israf asla kimsenin hakkı değildir. Modayı izlemek de kimsenin hakkı değildir. Erkek ne israfa ne modaya mecbur edilemez. Bir kadının hayat tarzını, kocasına gelmeden önceki baba evinden esas alarak, baba evindeki yaşam tarzını, yaşam standardını erkek sürdürmelidir. Bu yaşam tarzı makul, mesela bir memurun, mesela bir işçinin yaşayabileceği tarzda neyse o şekilde sürdürür erkek. Bir işçi bir memur için senelerce ödenecek bir borca girme mecburiyeti dinen istenemez. Ama işleri çok iyi olan bir esnafın biraz daha müreffeh, sanayicinin daha da müreffeh bir hayat sağlaması beklenebilir. Ama asla israf olmadan, lükse düşülmeden bunlar istenmelidir. İsraf olan bir şeyi bir kadının kocasından isteme hakkı yoktur. İsrafa örnek verecek olursak, olağanüstü bir durum söz konusu değilse, bir kadının yılda iki defa elbise isteme hakkı olur. Bir kadının mutfak masrafı olarak devletin belirlediği asgari ücretle elde edilecek gelirin çapında bir harcamayı istemek hakkı olur. Yoksa insanın tamahının sınırı yok, kadının da erkeğin de beklentilerinin sınırı yok. Makul olan, devletin memurlarının devletin belirlediği asgari ücretle yaşayan işçilerin yaşadığı hayat tarzı, bir erkeğin mecburen kadına da çocuklarına da sağlaması gereken hayat tarzıdır. Bunun için çalışması erkeğin, farzdır.

Nureddin Yıldız