Yeğenlerimin bütün sorumluluğunu almak zorunda mıyım?

Hocam ben yirmi üç yaşında hekim olma yolunda ilerleyen bir gencim. Yengemin rahatsızlığından dolayı abimin iki kızıyla biz ilgileniyoruz annem ve ben. Kendisi psikolojik bazı sorunlar yaşıyor evlendikleri günden beri ancak hastalığı kabul etmediği için tedaviye de yanaşmıyor. Kızların biri on diğeri altı yaşında ve çocuklar doğdukları günden beri ayrı yaşamamıza rağmen neredeyse her gün bizdeler. Yemek yapma ya da çocukların dersleriyle ilgilenme gibi şeyleri ne yazık ki beceremiyor. İstese bile bunlar gözüne o kadar büyüyor ki yapamıyor ve nihayetinde çocukların kişisel bakımından, okul işlerine, derslerine yani her şeyle biz ilgileniyoruz. Babaları da her ne kadar elinden geleni yapsa da çocukların bana düşkünlüğü daha fazla. Bu noktada bazen aklım karışıyor. Kendi okul derslerimin zorluğu ve çevredeki insanların sen neden bu kadar kendini yıpratıyorsun dercesine sözleri yüzünden ben de vesveselere kapılıyorum. Sorumluluğunu alamayacaklarsa niye çocuk yaptılar, bu imtihan benim mi gibi sorular zihnime geliyor ve bu da imtihanımı çöpe attığımızı hissettiriyor. Her ne kadar anlık düşünceler de olsa insanın aklını karıştırmaya yetiyor. Ben sadece kendimce Rabbimi tanıdığım kadarıyla hareket etmeye çalışıyorum ve derslerimi de ihmal etmeden eğer o çocuklar içinde elimden bir şey geliyorsa bana ne demeden yapmaya çalışıyorum. Yanımda büyüyorlar ve derslerine, ödevlerine ve oyun oynamak bile illaki çocuk olarak ihtiyaçları olduğu için bunlara gözümü kulağımı kapatmamın doğru olmayacağını düşünüyorum. Cevap verilecek bir soru mudur bilmiyorum ama vereceğiniz cevap en azından ben doğru yoldayım deyip çevreden ne gelirse kulağımı kapatmama vesile olacaktır.