Hafızlık eğitimiyle ilgili kararsızlık yaşayan çocuğa nasıl yaklaşmalıyız?
Hocam kızım on iki yaşında, ortaokul öğrencisi fakat şu an okula gitmiyor. Dondurulmuş bir sistemle yatılı bir kursta bir yıldır hafızlık yapıyor. Ancak son iki aydır derslerini aksatmaya başladı. Çok zor olduğunu söyleyip haftada iki defa ders vermeye yöneldi. Hocaları bu şekilde kabul etmediği için "günlükçü" olarak devam ediyordu. Eve geldikten sonra ise derslerine olan isteği, gayreti ve sorumluluğu daha da azaldı.
Babasıyla birlikte elimizden geldiğince destek olmaya ve ilgilenmeye çalışıyoruz. Hafızlık yapmasını çok istiyoruz. Ancak kendisi, ev ortamını gördüğünden mi bilemiyorum, zorlandığını ve sıkıldığını söylüyor. "Hafız olmak istiyorum ama çok zor" deyip susuyor. Eve gelince serbestleştiği için ders çalışma saatlerinde "hadi biraz çalış" dediğimizde çalışıyormuş gibi yapıyor. Sonrasında "bu sayfa çok zor" deyip bırakıyor.
Oysa çalıştığında yapabildiğini görüyoruz. Ancak şu an derslerini tamamen bırakmış durumda ve "gitmek istemiyorum, beni zorlamayın" diyor. Bu durumda onu dinlemeli miyiz yoksa geçici bir durum olarak mı değerlendirmeliyiz?
Bize bir yol gösterir misiniz? Hafızlığı bırakmalı mı yoksa tekrar yatılı olarak kursa mı göndermeliyiz? Sürekli dua ediyorum ve hafızlığını çok istiyorum. İslam’a önder olmaları, hakkıyla severek Rabbimizin yoluna hizmet etmeleri için çabalıyoruz. Sizin de dualarınızı beklerim. Rabbim size hayırlı ömürler versin.
Hiçbir sakınca, geri dönülmez kırılma veya kapanmaz yaralanma yok bu durumda. İyi bir taktikle, sabrederek kızınızı ve kendi huzurunuzu koruyabilirsiniz. Size şu tavsiyelerde bulunmak isterim:
- Kızı rahat bırakın. Karşınıza alın ve hafızlığı isterse bırakabileceğini, zihni rahat olduğu zaman devam edebileceğini söyleyin. Bunu da tatlı sert bir dille değil nazik bir dille söyleyin. Sonucundan sakın korkmayın. Size kızınız lazım. Hafız olmasa da mü'mine bir kız size yeter ama delirmiş bir hafız kızı ne yapacaksınız, böyle düşünün. Bunları ona söyleyin. Deyin ki: “Yavrum sen bizim canımızsın. Hafız olmanı istedik. Sen de istiyorsun ama biraz yoruldun. Şimdi ara versen sonra devam edersin. Bizim acelemiz yoktur.” Bu sözlerinize inansın. Sizin ona bir tuzak kurduğunuzu zannetmemesine dikkat edin.
- İkinci kademe olarak da onunla dersleri ve evdeki vazifeleri konusunda özrü olmadığını konuşun. Şuna inansın sonunda: Babam ve annem hafızlığımda bana anlayış gösterdiler ama ciddiyetleri devam ediyor, ders çalışmam lazım, evde aktif olmam lazım.
- Bu süreçten sonra sakın çocuğunuzdan intikam alıyor gibi sözler söylemeyin, gelene gidene “hafızlık yapmadı, biz de bıraktırdık” türünden sözler söylemeyin. Tekrar belirtiyorum: Size yavrunuz lazım, hafızlık olmasa da olur ama kimliği erimiş bir çocuk sizin için kayıptır.
- Başka hataları ile hafızlığını bırakmasını hiçbir zaman bir araya getirmeyin. Ne ona karşı ne kendi içinizde bunu sakın yapmayın.
- Çocuğunuzu hafızlık yapan çocuklarla kıyas etmeyin. Onun yanında hafızlık konusunu bir zaman konuşmayın ki sizin samimiyetinizden şüphelenmesin. Filan çocuk güzel hafız olmuş sözünün onu içinden kemirebileceğini iyi bilin.
- Siz baba ve anne olarak kendi aranızda bu konuyu tartışmayın. Asla “senin şöyle yapmandan ötürü bu sonuç çıktı” gibi şeyler konuşarak ya da düşünerek huzurunuzun anahtarını şeytana teslim etmeyin.
- Bir zaman sonra çocuğun başka kabiliyetlerini keşfetmeye çalışın ve üzerinde çalışın. Onunla gezin, özel konularınızı onunla istişare edin. O da kendisini mü'min bir kız olarak ispat etme hissine girsin. Böylece şimdilik hafız olmayan ama iyi bir Müslüman olan kız yetiştirmiş olursunuz biiznillah.
- Önümüzdeki dönemde kızımızda başka sorunlar, geçimsizlik, zarar verme, hiçbir iş sahiplenmeme, baba veya anneyle ya da ikisiyle savaşmaya yeltenme gibi belirtiler olursa o takdirde muhakkak bir Müslüman psikologla istişare edin. İhtimal hafızlık da o gün göstereceği olumsuzluklar yüzünden olmamıştı.
- Bu arada şunu hiçbir zaman unutmayın:
Bu fani dünyada o yavrumuzun annesi gibi bir psikolog, pedagog henüz yaratmadı Allah. Ve babası gibi. Kendi kabiliyetinizi ve görevinizi iyi takdir edin.
Huzurunuz olur biiznillah, yavrunuzla mutlu olursunuz. Sakın umutsuz olmayın; Müslümansınız elhamdülillah. Sabredin, sebat edin ve kazanın. Güzel günleri yaşadığınız zamanlarda da kızınızın bu amcasına dua etmeyi unutmayın. Allah yardımcınız olsun.